زندگی(2)
سخت نگیرید زندگی را دوستان
زندگی بس ساده است و مهربان
محفلی سازید از یاران خویش
شاد باشید خنده رو بی کین و کیش
زندگی هر لحظه در پیش شماست
چون خدا خواهان و نزدیک شماست
درد و غم از سینه ها بیرون کنید
قل قل عشق از صفا جیحون کنید
صبح و ظهر و عصر و شب اقبال ماست
این بساط خرم بر احوال ماست
خوان نعمت را خدا ای یاوران
بهر ما آورده ، روزان و شبان
نعمت او را نهایت نیست نیست!!
عشق او را کس نداند چیست چیست؟؟
فکرهای من کجایم او کجاست
من چرا صاحب کمالم او گداست
زودتر از کله ها بیرون کنیم
تا توانیم شهر ها گلگون کنیم
آنکه این کون و مکان را آفرید
بهر ما از عشق و از جان آفرید
گاهگاهی ما چو تنها می شویم
در غم امروز و فردا می شویم
این همانا لحظه اغفال ماست
چون خداوند شاهد احوال ماست
تو بدان آن لحظه بی جان نیستی
بی وجودش مست ̗ مستان نیستی
خنده ها واشک ها جاری کنیم
زندگی تا هست همیاری کنیم
19/9/95