صفای میهنم ایران
صفای میهنم ایران ، به لطف حضرت ساقی
به شان حرمت ̗ دیرین ؛ سراپا میهنم باقی
مغولها نسل خشم وکین،عربها بی خدا بی دین
ز ایرانی گرفتند کین ، سراپا میهنم باقی
شکوفا گشته ایرانی ، زکورشها و مزدک ها
چنان خورشید مهرآئین ، سراپا میهنم باقی
نهاده جان شیرینش، به تیر و در کمان آرش
رسانده آن به مرز چین ، سراپا میهنم باقی
علم کرد پرچم آزادگی را در جهان بابک
شدیم یاران خرمدین ، سراپا میهنم باقی
زبان پارسی هر جا ز فردوسی شده بر پا
کلامی ساده و شیرین ، سراپا میهنم باقی
هزاران سال ایرانی ، طلایه دار ربانی
همیشه مظهر تمکین ، سراپا میهنم باقی
چوایران مهد شیران ووطن چون جان جانانست
چو مولانا جلال الدین ، سراپا میهنم باقی
اگر فرزند ایمانم ، خرد هست در دل و جانم
نباید دل کنم غمگین ، سراپا میهنم باقی
که باید تیرگی هارا ؛ بدل بر روشنی سازم
فراز قله چون شاهین ؛ سراپا میهنم باقی
تو و من از تبار هم ، همه شیدایی میهن
به عشق و دوستی هم دین،سراپا میهنم باقی
4/5/95