یک گلشن آباد ندیدیم

صد دانه بر این خاک گرانمایه فشاندیم ، یک گلشن آباد ندیدیم

هر بار گران بر سر و بر دوش کشیدیم ، یک گلشن آباد ندیدیم

گفتیم  به  پا گشته  و دل   در  ره  پیمان  و  رفاقت  بگذاریم

آن عهد  شکستیم  و  ز هم  دور شدیم ، یک گلشن آباد ندیدیم

هر قافله از راه رسید و ﻋˊلم خویش در این خانه به  پا  کرد

 بیگانه  ستودیم  و  در  دام   فتادیم ،  یک گلشن آباد ندیدیم

هوشیار نبودیم  به رای و عمل خویش از  آغاز و سر انجام

زیر ستم  بی خردی  زجر  کشیدیم ،  یک  گلشن آباد  ندیدیم

بودیم به تاریخ و زبان ملت و اقوام  برادر  بهم یار و برابر

دردا  که بر گوهر مقصود نرسیدیم  ، یک گلشن  آباد ندیدیم

از تجربه و دانش دیروز در خدمت اغیار به اخلاص  نهادیم

افسوس برای خود از آن بهره نبردیم ، یک گلشن آباد ندیدیم

بودیم   به  عیان  ورد  زبان  هنر  و  معرفت  عالم  و  آدم

این گنج به ویرانه و بیگانه سپردیم ، یک گلشن آباد  ندیدیم

شاید به  پیشانی  ما حک  شده  شایسته  نبودیم   و  دریغا

پیوسته به خود ارزش بیهوده نهادیم ، یک گلشن آباد ندیدیم

25/8/93

.