استعمار

 

سالیانیست که ما نادم و وابسته به استعماریم

 نه صاحب سرمایه خویش و نه صنعت کاریم

ما را به کرات به صف معرکه بستن بکشانند

در جامعه مصرف گروی سنت و عادت داریم

در باورمان خصلت شایستگی گشت فراموش

در ساختن  بنجل  و معیوب   مهارت  داریم

گر  منزلت   جامعه   از   نظم   و نظام  است

ما خویش  زیان  دیده و فرسوده این  بازاریم

هر کس به رندی بکشد دست رفاقت به سر ما

هم ثروت ما را ببرد هم خانه به وی بسپاریم

  گراصل براینست ،  با هم و یک تن  باشیم

افسوس که  در  دام  من و تفرقه باور داریم

دنیا چو بنازد  به زیبندگی دانش و صنع اش

 ما  در  جهت  راندن  فرهیختگان   سالاریم

تردید  نداریم  به  واماندگی و بندگی خویش

با راندن فرزانه و عاقل  چه  در  سر داریم ؟

هرکس چو ببینیم بیدار بر عقل معاش است

 خوشحال  به  نابودی او چشم بر در داریم

تا که مغرور به اخلاق بد و کرده ی خویشیم

هر   کسی   مانع  ما   شد   از    او    بیزاریم

شاید ﭐخر برسد روز نجات و هنر و فلسفه ما

آنروز نخواهند بگویند که وامانده و یا ناچاریم

27/4/92

 

.